Merry Christmas & Happy New Year

Van Leeuwen velt kampioen in Dutch Moto3

Racesport: "Thomas van Leeuwen is er in de laatste Dutch Moto3 race van het seizoen in geslaagd om de nieuwe kampioen Bryan Schouten van de overwinning af te houden. De KTM coureur kwam met ruim verschil als winnaar over de streep."

In de nacht van Vrijdag op Zaterdag hoorde ik de regen al kletteren op het dak van de vrachtwagen. Gatverdamme regen en ook nog koud, niet echt het weertype waar ik op zit te wachten. Nou ja ’t is niet anders bovendien hebben we er allemaal last van.

De eerste kwalificatie rijden we rondjes want racen kun je het niet noemen. Er op blijven zitten, dat is wat ik me hebvoorgenomen, dodelijk saai, dat wel. Wat me verbaasd is dat er links en rechts coureurs langs de baan liggen…. Na afloop blijkt dat ik de voorlopige pole heb gedraaid, 1,6 seconde los op de nr. 2

Foto Oeds Zandstra

De tweede kwalificatie is het droog en de zon schijnt voorzichtig, “Now we’re talkin”.

Op de baan ben ik gelijk in mijn element. In de begin fase is Jerry nog degene die het snelst is, vervolgens Bryan die ik het vuur aan de schenen probeer te leggen. Met achtereen 1;48-ers rijd ik een vlakke kwalificatie. Bryan zet in zijn laatste rondje de snelste tijd van deze kwalificatie, met slechts 0.2 seconde verschil vertrek ik de race vanaf de tweede plek.

Traditioneel is de laatste race van het jaar onze sponsordag. Dit jaar hebben we een VIP-box tot onze beschikking van de Jong & Laan en kunnen we een keer goed uitpakken. Het is stralend weer en de stemming in de VIP-box zit er best in.

De warm-up training gaat voorspoedig, niet alleen voor mij maar ook de mensen in de VIP-box krijgen alvast een voorproefje van wat hen in de middag te wachten staat.

Om 14:00 uur valt het “startschot”. Als een speer ga ik er vandoor in de beginfase van de race is het stuivertje wisselen maar telkens weer weet ik de aanvallen te counteren. EvL heeft de “fiets” perfect afgesteld!! 

Foto Oeds Zandstra

Na een paar rondjes, ik heb inmiddels een klein gaatje geslagen, begint het te spetteren. Van een “oude man” (Oom Wilhelm) heb ik ooit eens een tip gekregen die me deze middag goed van pas komt.

Ondertussen vormt zich tussen mijn vizier en tear off een wazige vlek die mijn zicht belemmert. Ik worstel met laagje wat mijn vizier schoon zou moeten houden maar hij zit zo strak dat hij er niet af wil. Een harde ruk eraan geven is ook geen optie omdat ik dan gelijk mijn kuipruitje eraf zou slaan. Ik besluit me van de regen en het beslagen vizier niet veel aan te trekken en ga vol door. Ik geef de kop niet meer uit handen en kom met een voorsprong van ruim 7 seconden als winnaar over de finish.

Foto Oeds Zandstra vlnr: Bryan Schouten, Thomas#71, Jerry van de Bunt

Nadat ik als winnaar geëerd ben spoed ik mij met beker maar zonder champagne, (de dames op het podium gaven een geheel eigen invulling aan de champagne-douche die hen doorgaans ten deel valt. Ipv zij werden wij op een champagnedouche getrakteerd) naar de VIP-box alwaar ik met gejuich en luid applaus wordt onthaald.

Ik wil iedereen, supporters, sponsoren en mijn team ontzettend bedanken voor hun steun. Deze overwinning is mede dankzij jullie tot stand gekomen!!!

Al met al de perfecte afsluiting van het seizoen. 

BSB podium kleurt Oranje

Een geweldig racesport evenement staat voor de deur. De BSB (British SuperBikes) komen naar Assen voor "een ronde" in hun kampioenschap. Ik kijk er al tijden naar uit.

Vrijdagsochtends is het behoorlijk koud, we zitten te dubben, wel of niet rijden, heeft het zin? Uiteindelijk besluiten we toch te rijden, om los te rijden, om te kijken hoe de Engelse rijders het doen enz.

Voor de 1e kwalificatie krijg ik van EvL de opdracht, de motor in te rijden.....!! "Je hebt een nieuwe zuiger".

De zon breekt door en de lucht is strak blauw als ik de baan in knal. Met een 1:48.02 kwalificeer ik mij als 6e in een groep van 35 coureurs, slechts 0.78 seconde achter de pole. Na de kwalificatie krijg ik flink op mijn lazer, ik ben hoogst verbaasd.... "Ik heb toch een goede tijd gereden....?!" EvL: "Ik had toch gezegd dat je hem in moest rijden!! Ben benieuwd hoe de zuiger eruit ziet...." "Whoops" denk ik "totaal vergeten, maar het 1e rondje ging wel heel lekker ;-)"

De 2e kwalificatie is de wind opgestoken en komt niemand meer in de buurt van zijn tijd uit de 1e kwalificatie. Ik zorg dat ik uit het verkeer blijf en richt me op het rijden van constante rondetijden.

Foto Tiny Kolsters

De BSB races zijn uiterst professioneel georganiseerd, met gedetailleerde rondetijden verslagen waarin ook sectortijden opgenomen zijn. Deze informatie is bijzonder waardevol. We kunnen nu zien waar ik winst behaal tov de concurrentie en waar ik het lat liggen. In de 3e sector van het circuit (Ramshoek - GT - Start-Finish) doe ik het uitstekend, hier sta ik bovenaan, echter de andere twee sectoren laat ik wat tijd liggen. Hiermee focus ik me op het rijden van een andere lijn, op aanwijzingen van "Kokkie" probeer ik e.a. uit en dit betaald zich gelijk uit in een tijdwinst.

De warm-up training gaat lekker, ik draai een uitstekende tijd, dat biedt perspectieven voor de race!!

Het licht springt na groen onmiddellijk weer op rood, ik denk, huh....? Waardoor ik een fractie later van start vertrek als mijn concurrenten. F#%"^$...!!! 

De eerste ronde kom ik als 9e over de finish en begint de inhaalrace. Na zo'n zes ronden lig op de 4e plek en twee ronden later op de 2e. Ik raak even de concentratie kwijt, maak wat foutjes waardoor ik terug beland op een 4e plek, in gevecht met Deroue en Ryde(GB). "Dat zal me niet gebeuren" denk ik "kop d'r bij houden en mouwen opstropen". Twee rondes voor het eind neem ik het heft in handen en herover de 2e plek om deze niet meer af te staan.

Foto Tiny Kolsters: Thomas#71, Deroue#195, Ryde#1(GB)

Na afloop van de race word er direct een microfoon onder m'n neus gedrukt en op TV camera een interview afgenomen door Corné Klijn.

Foto Tiny Kolsters

Met een nieuw persoonlijk record en snelste rondetijd overall in het Monster Energy British Motostar Championship van het weekend, beklim ik supertrots de 2e trede van het het volledig Nederlandse podium in het BSB. Hiermee geven wij als Nederlanders toch wel even ons visitekaartje af, als ik dat zo even mag zeggen...

Foto Tiny Kolsters vlnr: Thomas#71, Bryan Schouten, Scott Deroue

Al met al een geweldig weekend waarbij enthousiast met mij is meegeleefd door de gasten in de VIP room van de Jong & Laan!!! en het publiek genoten heeft van schitterende races.

Foto Tiny Kolsters

Volgende race, de laatste van ons seizoen: de "Race of the Champions" op 7 oktober

IDM finale Hockenheimring

Het IDM seizoen zit er op, Alt 125cc & Grunwald Moto3 zijn kampioen. Ik had graag in Alt's schoenen willen staan en het zag er aan het begin van het seizoen ook veelbelovend uit. Helaas heeft het niet zo mogen zijn, het begon met de crash op de Nurburgring waarbij ik een forse hersenschudding opliep, tenminste voor zover dat mogelijk is ;-)' Nog wel zijn we naar Oostenrijk afgereisd, maar daar bleek tijdens de vrije trainingen op vrijdag dat ik geen afstanden of snelheid kon inschatten en dat ik enorme pijn in m'n kop kreeg als ik voorover op de "Moped" moest liggen. Na me bij het IDM te hebben afgemeld voor deelname zijn we binnen 24 uur nadat we waren gearriveerd terug gereden naar huis.

Zo bouwden we een traditie op gedurende het seizoen van de twee races, een keer finishen en een keer uitvallen soms door pech soms door een crash.

Op de Hockenheimring wisten we deze traditie niet te doorbreken. De trainingen verliepen perfect, tijden waren goed genoeg maar veel belangrijker constant, niet slechts een "quick lap". De 1e  kwalificatie tijd was goed voor een 4e tijd, de 2e kwalificatie voor een 7e tijd, binnen 0.5 sec. van de 3e man, met een goede start een prima uitgangs positie.

Met Joyce als SP Tools Girl had ik als ik zo mag omschrijven, een zeer aantrekkelijke dame naast mij op de grid die de paraplu vasthield. Dat vond niet alleen ik maar ook EvL, Bé en een hele horde fotografen die ons vanuit alle posities en standen fotografeerden. "Wat kost dat wel niet" werd er gevraagd... Laat ik er dit over zeggen, SP Tools Girls zijn "onbetaalbaar en exclusief".

De start ging na de startopstelling niet geheel volgens het boekje, iets te abrupt de koppeling losgelaten waardoor de motor afsloeg, dat is me nog nooit gebeurt. Iets teveel onder de indruk van Joyce?

Foto Tiny Kolsters

Als allerlaatst begin ik aan de race en moet ok dus een inhaalslag maken, dat wordt mouwen opstropen. Helaas kun je ook daarmee teveel doorslaan ondervond ik al gauw, ik wilde teveel pushen, schoot al eens rechtuit en niet lang daarna lag ik er zelfs af. Zo hield ik de Hockenheimer "DNF" traditie in ere.

De 2e race besloot ik beter op te letten, de eerste ronde lig ik op de 8e plek in gevecht met  Flathaug (N) deze rijdt verdedigend en het lukt me niet om er voorbij te komen waardoor Hanus (D) bij ons aan kan sluiten. Flathaug steek ik voorbij, korte tijd later komt Hanus vanuit mijn slipstream bij mij langszij. De voorlaatste ronde weet ik Hanus op dezelfde manier te verschalken en andersom ook. Tot de laatste bocht blijft het spannend en beslist  Duitser de race in zijn voordeel. Als 4e in de 125cc klasse kom ik over de finish. In de totaalstand eindig ik als 7e. Van de 16 races, kom ik er 7 niet aan de finish, waarvan 3x door de val op de Nurburgring, 1x door een kapotte bobine, en nog 2x door een valpartij op de Sachsenring en de Hockenheimring.

Maar veel belangrijker 4x stond ik op het IDM podium, 1x een overwinning 1x een 2e plaats en 2x een 3e podiumplek. Al met al een resultaat in het Internationaal Duits Kampioenschap waarvoor ik vooraf getekend zou hebben!!

Foto Tiny Kolsters

Volgend weekend het BSB (British Super Bike) in Assen!! Dat wordt knallen!! 

Megaklapper op de Sachsenring

Op de Sachsenring in het oosten van Duitsland zijn we neergestreken dit weekend. Een prachtig maar moeilijk circuit dat linksom rijdt, met slechts een aantal rechter bochten, wat lastig voor de banden is, hoogte verschillen en zgn "blinde" bochten. Normaal gesproken hebben we op de vrijdag tenminste drie vrije trainingen, dit weekend echter niet. Twee kwalificaties op zaterdag plus een race, op zondag een warm up plus race nr twee.

De eerste kwalificatie op zaterdagmorgen is de baan grotendeels nat met een paar droge plekken. Iedereen is aan het zoeken naar de ideale lijn en van snelle tijden is nog geen sprake. Bovendien geeft mijn bobine de geest, wat nou niet direct bevorderlijk is voor de prestaties van mijn motor.

Voor de tweede kwalificatie is de bobine vervangen voor een nieuwe, het blijft in mijn geval nog steeds een beetje zoeken en proberen om tot een snelle tijd te komen. Veel collega's belandden gestrekt naast het circuit in hun pogingen en snelle tijd op de klokken te zetten. Ik ben dus niet de enige die aan het "worstelen" is.

De race vertrek ik vanaf de 11e plek. Ik heb niet de superstart die ik gewoonlijk heb. De eerste ronde kom ik dan ook als 11e door. Flathaug (N) en Kappler (D) haal ik in en rijd er bij weg, op jacht naar Chmelik (CZ) die op plaats 8 ligt.

Met rasse schreden loop ik op hem in, nou ik hem eenmaal in het vizier heb lijkt het als vanzelf te gaan. Met ruim 200km op de teller duik ik de rechter bocht in, bergafwaarts naar het laagste punt van het circuit. Mijn sterke gedeelte van het circuit dit weekend.

Normaal gesproken als ik dreig te vallen denk ik "oh shit dit gaat mis" maar dit keer zonder waarschuwing vooraf, klap ik er met 207km vol gas 6e versnelling af!! Pas in de grindbak heb ik het benul te bedenken "shit ik lig eraf!!??"

Met uitgerekte spieren in mijn schouder en een kont zo rood als een Baviaan, sta ik op en bekijk de schade aan de fiets. F^..*#*! Dat ziet er niet best uit, een drastisch geval van asfalt eczeem.

Foto Tiny Kolsters

Mijn monteurs zijn blij dat ik er gezien de klapper die ik maakte goed vanaf ben gekomen en gaan, na zich eens achter de oren te hebben gekrabd hoe dit op te lossen, hard aan het werk. Om 23:45 wordt de motor aangeslingerd en kan ik met een gerust hart gaan slapen, hij doet 't weer.

Na een redelijke nacht stap ik 's ochtends ik uit bed, poeh... dat valt niet mee!!! Ik heb spierpijn op plekken waar ik het nou niet direct verwacht.

In de warm up training heb ik van mijn kont niet heel veel last, 'k lig er toch plat op. Mijn schouder is een ander verhaal en de race is 20 ronden lang.

Met de start ben ik redelijk goed weg, op een 9e plek kom ik door, dit keer achter Raemy (CH) en Kappler. Ik kan hun tempo goed volgen en denk "dit gaat goed komen", totdat mijn zitje afbreekt. Met een half "zadel" moet ik mijn race uitrijden waardoor mijn toch al pijnlijke schouder het zwaar te verduren krijgt. Ik moet lossen bij Raemy en Kappler en loop tegen een achterstand op. Als 9e gecombineerd en 5e in de 125cc kom ik over de finish. Mijn monteurs slaan dit keer het "schouderklopje" over, maar zeggen heel tevreden te zijn over mijn doorzettingsvermogen na de mega klapper die ik in de eerste race maakte.

Over twee weken de laatste IDM de finale in Hockenheim, het weekend erna het prachtige evenement, de BSB (British Super Bikes) in Assen. 

"Bandenpoker" in Schleiz

Volgens goede traditie wordt in het eerste weekend van augustus op de Schleizer Dreieck de 6e race voor het IDM kampioenschap verreden.

In Schleiz is het altijd lastig om met een 2-takt de juiste setting te vinden. In de eerste kwalificatie bracht een 8e tijd op de klokken. In de tweede kwalificatie wisten weinigen hun tijd te verbeteren, Thomas evenaarde zijn tijd maar zakte helaas naar de 9e positie.

Thomas#71 kan vanaf de tweede rij van start, Thomas heeft in tegenstelling tot de vorige races een matige start. Ingesloten tussen twee coureurs blijft er voor hem niet veel anders over dan ietwat in te houden.

Er rest voor hem niet veel anders dan zich naar voren te vechten en dat lukt. In een felle strijd met de Zwitser Raemy besluit Thomas#71 het spelletje slim te spelen. Na Raemy verscheidende malen te hebben gepasseerd blijkt deze op de rechte stukken, vanwege zijn gewichtsvoordeel, Thomas eenvoudig uit de slipstream voorbij te kunnen steken. Thomas bekijkt goed waar Raemy het laat liggen Een ronde voor het einde van de race vindt Thomas het welletjes en met een goed geplande inhaal actie rijdt Thomas naar de 3^e trede van het podium in de klasse 125cc.

Nadat Thomas zijn helm afzet, zegt hij lachend tegen zijn team “Jullie dachten zeker dat ik gek was he? Ik wist waar ik hem kon pakken!!” 

2: Chmelik 1: Alt 3; Thomas#71

Bij het betreden van het podium wordt Thomas door de IDM organisatie tegengehouden. Er wordt hem verzocht zijn Bridgestone pet die hij draagt af te zetten. Als reden wordt aangegeven dat onze banden leverancier Bridgestone geen sponsor is van het IDM en dus geen pet van Bridgestone op het podium mag worden gedragen. Mocht thomas hier geen gehoor aan willen geven dan, zo wordt hem verteld, wordt Thomas een penalty van 250,= euro!! opgelegd. De opmerking van Thomas, maar dat is wel mijn sponsor.......!! mocht niet baten “Niechts mit zu machen” U mag zelf invullen wat onze mening hierover is………

De tweede race heeft Thomas weer een uitstekende start. Achter de kop duikt hij rond de 3^e plek de eerste bocht in. Wederom raakt hij in gevecht met de Zwitser echter dit keer duiken de Tsjech Chmelik, die de eerste race tweede werd, en de Duitser Maurischat ook “in Thomas’ wiel” continue is het stuivertje wisselen. Is Maurischat crasht en is het eerste slachtoffer in deze felle strijdt. Weer rijdt Thomas een bekeken race en volgt. Chmelik maakt een paar foutjes waardoor deze ook af moet haken. In de laatste ronde weet Thomas het weer te flikken en passeert Raemy, in de laatste chicane voor start finish gaat Thomas echter te bruut op het gas waardoor het voorwiel omhoog komt en hij met zijn voet van zijn voetsteun af schiet en snelheid verliest. Raemy maakt van deze situatie gretig gebruik en passeert Thomas die dit keer op slechts 0.3 sec. net naast het podium als 4^e finisht. 

Foto: Tiny Kolsters

Volgende IDM race over twee weken op het circuit “de Sachsenring”

Op BRIDGESTONE banden!!!